نگاه همه به پرده سینما بود . (جشنواره فیلم های ۱۰ دقیقه ای بود به گمانم...)
اکران فیلم شروع شد.
شروع فیلم: تصویر سقف یک اتاق .....
دو دقیقه از فیلم گذشت.
سه ... چهار.... پنج.....
هشت دقیقه ی اول فیلم تنها تصویر سقف یک اتاق !!!!
صدای همه درامد.
اغلب حاضران سالن سینما را ترک کردند.
ناگهان دوربین حرکت کرد و امد پایین و به یک معلول قطع نخاع خوابیده بر روی تخت رسید....
جمله زیر نویس فیم : < این فقط هشت دقیقه از زندگی این انسان بود و شما طاقتش را نداشتید>
به راستی <خدایا شکرتتتتت>
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: